"ทุ่งสวรรค์แห่งรัก"/Greenfields: Brothers four

"ทุ่งสวรรค์แห่งรัก"

วันวาน เมื่อเรายังรัก

รักที่เคยเป็นดั่งรักนิรันดร์

ท้องฟ้าที่เคยสดใส เต็มไปด้วยปุยเมฆสีขาวลอยฟูฟ่อง

แม่น้ำเคยไหลผ่าน หล่อเลี้ยงหุบเขา

หล่อเลี้ยงรักเรา

ทุ่งหญ้าแห่งนี้เขียวขจีดุจได้จุมพิตจากแสงตะวัน

เราจูงมือกันเดินเล่นไปตามทุ่งหญ้า

ทุ่งหญ้าที่เคยเขียวขจี

บัดนี้เหลือไว้เพียงความเหี่ยวเฉา

ยามแสงอาทิตย์แผดเผาอย่าไม่ปรานี

แม่น้ำที่เคยไหลผ่าน บัดนี้ก็แห้งเหือดหายไป

หายไปพร้อมกับลมหนาว

หนาวจนจับหัวใจ

หายไปพร้อมเธอ

เธอที่ปล่อยความฝันของเราหลุดลอยไป

ฉันเองไม่อาจรู้ได้ เหตุใดเธอจึงหนีไป

หนีไปจากฉัน หนีไปจากทุ่งสวรรค์ที่เราเคยเคียงคู่

และในยามนี้ที่ท้องฟ้ามืดครึ้ม เมฆดำปกคลุมไปทั่ว

ฉันจะตามหาเธอได้ที่ไหน

สิ่งเดียวที่ฉันพอจะรู้...

ที่นี่ไม่มีสิ่งใดเหลืออยู่สำหรับฉันอีกแล้ว

บนโลกอันโหดร้ายไม่เหลือสิ่งใดให้ชื่นชม

ไม่เหลือท้องฟ้าที่เคยสดใส

ไม่เหลือปุยเมฆสีขาวลอยเต็มฟ้า

ไม่เหลือแม่น้ำที่เคยไหลผ่าน

ไม่เหลือทุ่งสวรรค์ของเรา

ไม่เหลือความรัก รักที่เคยเป็นดั่งรักนิรันดร์

แต่ฉันจะยังคงเฝ้ารอ รอจนกว่าเธอจะกลับมา

รอจนกว่าเธอจะได้เรียนรู้ว่า

เธอไม่อาจมีความสุขได้หากหัวใจยังไร้จุดหมาย

เธอไม่อาจมีความสุขได้จนกว่าจะพาหัวใจกลับบ้าน

บ้านของเรา ที่ทุ่งสวรรค์

กลับมาหาฉันอีกครา เถิดหนาสุดที่รัก

**แปลจาก Greenfield ของ Brothers four 
แก้ไขจากงานที่แปลไว้เมื่อ 17.11.2014**