เรื่องเล่าหลังตี 1 ตอนที่ 2: หนังรอบดึก
ณ โรงภาพยนต์ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
หลังภาพยนตร์รอบมิดไน้ท์เรื่องสุดท้ายจบลง ผู้ชมที่นั่งกันอยู่เพียงแถวสองแถวก็ทยอยลุกขึ้น หนึ่งในนั้นคืออ้น เขามานั่งดูหนังคนเดียว มันคือหนังซุปเปอร์ฮีโร่ในดวงใจ อ้นจึงอยากนั่งอยู่จนนาทีสุดท้าย ก่อนจะลุกตามคนอื่นๆ ไปห่างๆ
ขณะที่กำลังจะเดินไปยังทางออก อ้นก็พลันหันไปเจอผู้ชายคนนึง นั่งอยู่ที่นั่งสุดท้ายแถวบนสุด
อ้นคิดในใจว่า โห ยังมีแฟนพันธ์ุแท้ยิ่งกว่า_ูอีกหรอเนี่ย เจ๋งอ่ะ แล้วเขาก็ยกนิ้วโป้งขึ้นเล็กน้อยอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหันกลับไปที่หน้าจอ
...เครดิตกำลังจะจบ...
อ้นหันกลับไปที่ชายคนเดิม แต่ครั้งนี้ไม่เจอแล้ว เขากวาดตามองไปรอบๆ
ไล่สายตาจากชั้นบนสุดลงมาเรื่อยๆ กระทั่งถึงแถวที่เขายืนอยู่
อ้อ นั่นไง ชายคนนั้นยืนอยู่ตรงทางเดินกำลังเดินตรงมาทางอ้น
เป็นจังหวะเดียวกับที่อ้นก้าวออกไปถึงประตูทางออกพอดี
คนอื่นๆ น่าจะทยอยกันออกไปหมดแล้ว อ้นแวะเข้าห้องน้ำภายในโซนของโรงหนัง ภายในห้องน้ำไม่มีใครนอกจากอ้น ด้วยความที่ดื่มน้ำอัดลมไปแก้วใหญ่ อ้นทำธุระไปก็หลับตาพริ้มเมื่อได้ปลดทุกข์เต็มที่
ในเวลานั้นเอง มีเสียงคนเดินเข้ามา ผ่านอ้นไปยังห้องน้ำห้องสุดท้าย ตามด้วยเสียงปิดประตูเบาๆ
สงสัยเป็นแฟนพันธ์ุแท้คนนั้นที่เดินตามกันออกมาแน่เลย
"เรื่องนี้พอเอามาทำเป็นหนังเจ๋งกว่าที่คิดนะครับพี่ ว่ามั้ยครับ" อ้นยังคงหลับตาพริ้ม
"ผมว่าต้องมีภาคต่อเร็วๆ นี้แน่ ได้ข่าวว่ากำลังซุ่มถ่ายทำอยู่" อ้นลืมตา สะบัดอะไรต่อมิอะไร แล้วเดินมาที่อ่างล้างมือ
"พี่ดูไปกี่รอบแล้วครับ ผมนี่คิดว่ายังไงต้องมาจัดอีกซักรอบ มันส์ดี พระเอกแ_่งเกรียนได้ใจ" อ้นล้างมือเสร็จ พยายามเงี่ยหูฟังว่าจะมีเสียงตอบมา
แต่ก็เงียบ
สักพักก็มีเสียงกดชักโครกดังมาจากในห้องน้ำ
"โอเคไปแล้วครับพี่ แล้วเจอกันครับ" อ้นตะโกนออกไปโดยไม่ได้คิดอะไร ก่อนจะเดินออกมา
"จะขี้ก็ไม่บอก _ูก็ไปรบกวนเวลาขี้เค้าอยู่ได้"
อ้นเดินมาที่ลิฟท์ บริเวณหน้าลิฟท์เป็นพื้นที่โล่งกว้าง รอบๆ บริเวณนั้นปิดไฟหมดแล้ว มีแต่แสงสว่างบริเวณหน้าลิฟท์เท่านั้น พอลิฟท์เปิด อ้นหันกลับไปข้างหลังอีกครั้งว่ามีใครอีกไหม เมื่อไม่มีใครเขาจึงเดินเข้าไปในลิฟท์แล้วกดชั้น B แต่ประตูลิฟท์ที่กำลังจะปิดกลับเด้งเปิดออก อ้นกดปุ่มเปิดลิฟท์ค้างรอ แต่ลิฟท์เปิดค้างอยู่อึดใจนึงก็ยังไม่เห็นใครก้าวเข้ามา อ้นจึงชะโงกหน้าออกไปดูเพื่อความแน่ใจ
...ไม่มีใครอยู่แถวนั้น...
อ้นเกาหัวเล็กน้อย แล้วหันกลับมากดชั้น B อีกครั้ง
คราวนี้ลิฟต์ค่อยๆ เคลื่อนตัวช้าๆ ไฟในลิฟท์กระพริบตลอดเวลา และค่อยๆ ดับในที่สุด
อ้นค่อยๆ ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง พอปลดล็อคหน้าจอ แสงไฟจากโทรศัพท์ก็สว่างจ้าขึ้นมา เป็นเวลาเดียวกับที่ลิฟต์มาถึงชั้น B พอดี ไฟในลิฟต์ค่อยๆ กระพริบและสว่างขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับประตูลิฟต์ที่ค่อยๆ เปิด แล้วอ้นก็ต้องผงะเต็มแรง
รปภ. ดูมีอายุคนนึงกำลังจะก้าวสวนเข้ามาในลิฟต์
"ขอโทษครับผม นึกว่าไม่มีใครแล้ว"
"อ่อ ยังมีอีกคนนะลุงในห้องน้ำชาย"
อ้นเดินออกมาเพื่อไปที่รถ ลานจานรถเงียบสงัด ไม่มีรถสักคัน นอกจากรถของอ้น
"เ_ือกจอดไกลอีก_ู" อ้นยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู มีสายที่ไม่ได้รับ 18 สาย ไลน์ 84 ข้อความ
"เ_ี้ยไรกันนักกันหนา แค่มาดูหนังคนเดียวแค่เนี้ย"
เขากดโทรออกไปยังเบอร์ล่าสุดที่ไม่ได้รับ
"ฮัลโหล นี่_ูนึกว่า_ึงตาย_่าไปแล้วนะเนี่ย" เสียงปลายสายดังทะลวงหูโทรศัพท์ออกมาจนอ้นผงะเล็กน้อย
"เดี๋ยว" อ้นหยุดกึก ค่อยๆ หันหลังกลับ
"อะไรของ_ึง ตกลง_ึงไปดูหนังกับใครกันแน่" เสียงปลายสายยังดังมาไม่หยุด
"เงียบดิ้" อ้นกวาดตามองไปรอบๆ เหมือนหาอะไรบางอย่าง
"อะไร เป็นอะไร ทำไมทำเสียงแบบนั้น อ้น เตงอยู่ไหน" น้ำเสียงปลายสายเปลี่ยนไปทันที
"เตง เดี๋ยวเค้าโทร.กลับ" อ้นวางสาย แล้วหันกลับมาเดินต่อช้าๆ สายตาเขาเหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่าง เหงื่อที่หน้าผากผุดขึ้นมาเป็นเม็ดๆ
อ้นรีบพุ่งไปให้ถึงตัวรถอย่างไว เปิดประตูแล้วรีบขึ้นไปนั่ง แล้วล็อกประตูทันที!
"ไอ้เ_ี้ย ไม่ได้แดก_ูหรอก คันนี้กว่าพ่อ_ูจะยอมถอยให้นะ_ึง" สีหน้าอ้นเปลี่ยนไปทันที เขาปาดเหงื่อเล็กน้อยก่อนจะสตาร์ทรถ
ครั้งแรก--ไม่ติด
ครั้งที่สอง--ไม่ติด
กริ้งงงงงง
"ไอ่เ_ี้ย มันใช่เวลามั้ย"
แต่..._ูยังไม่ได้เปิดเสียงหนิ!
อ้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
ไม่มีเบอร์โทรเข้า....
แล้วเสียงอะไรวะ อ้นคิด เหงื่อเริ่มผุดขึ้นมาอีกแล้ว
"ก้อกๆ"
"เห้ย" อ้นร้องด้วยความตกใจ หันขวับไปที่ต้นเสียง
"รถเป็นอะไรรึเปล่าหนุ่ม" ลุงยามนั่นเอง
อ้นลดกระจกลง ถอนลมหายใจเล็กน้อย
"มันสตาร์ทสองรอบไม่ติดอะลุง เดี๋ยวผมลองอีกที"
"ผมขึ้นไปดูแล้วไม่เห็นใครที่คุณว่า มาด้วยกันรึป่าว"
อ้นชะงักเล็กน้อย
"เปล่าครับไม่ได้มาด้วยกัน"
หลังพูดจบรถก็สตาร์ทติดพอดี อ้นขับรถจากมาแบบงงๆ
ลุงยามยืนมองตามหลังรถที่แล่นออกไป
"แล้วที่นั่งอยู่เบาะหลังนั่นอะไร เด็กสมัยนี้มันเล่นอะไรของมัน" ลุงยามยืนพึมพำคนเดียวก่อนเดินกลับเข้าไปภายในอาคาร
ตต.
หลังภาพยนตร์รอบมิดไน้ท์เรื่องสุดท้ายจบลง ผู้ชมที่นั่งกันอยู่เพียงแถวสองแถวก็ทยอยลุกขึ้น หนึ่งในนั้นคืออ้น เขามานั่งดูหนังคนเดียว มันคือหนังซุปเปอร์ฮีโร่ในดวงใจ อ้นจึงอยากนั่งอยู่จนนาทีสุดท้าย ก่อนจะลุกตามคนอื่นๆ ไปห่างๆ
ขณะที่กำลังจะเดินไปยังทางออก อ้นก็พลันหันไปเจอผู้ชายคนนึง นั่งอยู่ที่นั่งสุดท้ายแถวบนสุด
อ้นคิดในใจว่า โห ยังมีแฟนพันธ์ุแท้ยิ่งกว่า_ูอีกหรอเนี่ย เจ๋งอ่ะ แล้วเขาก็ยกนิ้วโป้งขึ้นเล็กน้อยอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหันกลับไปที่หน้าจอ
...เครดิตกำลังจะจบ...
อ้นหันกลับไปที่ชายคนเดิม แต่ครั้งนี้ไม่เจอแล้ว เขากวาดตามองไปรอบๆ
ไล่สายตาจากชั้นบนสุดลงมาเรื่อยๆ กระทั่งถึงแถวที่เขายืนอยู่
อ้อ นั่นไง ชายคนนั้นยืนอยู่ตรงทางเดินกำลังเดินตรงมาทางอ้น
เป็นจังหวะเดียวกับที่อ้นก้าวออกไปถึงประตูทางออกพอดี
คนอื่นๆ น่าจะทยอยกันออกไปหมดแล้ว อ้นแวะเข้าห้องน้ำภายในโซนของโรงหนัง ภายในห้องน้ำไม่มีใครนอกจากอ้น ด้วยความที่ดื่มน้ำอัดลมไปแก้วใหญ่ อ้นทำธุระไปก็หลับตาพริ้มเมื่อได้ปลดทุกข์เต็มที่
ในเวลานั้นเอง มีเสียงคนเดินเข้ามา ผ่านอ้นไปยังห้องน้ำห้องสุดท้าย ตามด้วยเสียงปิดประตูเบาๆ
สงสัยเป็นแฟนพันธ์ุแท้คนนั้นที่เดินตามกันออกมาแน่เลย
"เรื่องนี้พอเอามาทำเป็นหนังเจ๋งกว่าที่คิดนะครับพี่ ว่ามั้ยครับ" อ้นยังคงหลับตาพริ้ม
"ผมว่าต้องมีภาคต่อเร็วๆ นี้แน่ ได้ข่าวว่ากำลังซุ่มถ่ายทำอยู่" อ้นลืมตา สะบัดอะไรต่อมิอะไร แล้วเดินมาที่อ่างล้างมือ
"พี่ดูไปกี่รอบแล้วครับ ผมนี่คิดว่ายังไงต้องมาจัดอีกซักรอบ มันส์ดี พระเอกแ_่งเกรียนได้ใจ" อ้นล้างมือเสร็จ พยายามเงี่ยหูฟังว่าจะมีเสียงตอบมา
แต่ก็เงียบ
สักพักก็มีเสียงกดชักโครกดังมาจากในห้องน้ำ
"โอเคไปแล้วครับพี่ แล้วเจอกันครับ" อ้นตะโกนออกไปโดยไม่ได้คิดอะไร ก่อนจะเดินออกมา
"จะขี้ก็ไม่บอก _ูก็ไปรบกวนเวลาขี้เค้าอยู่ได้"
อ้นเดินมาที่ลิฟท์ บริเวณหน้าลิฟท์เป็นพื้นที่โล่งกว้าง รอบๆ บริเวณนั้นปิดไฟหมดแล้ว มีแต่แสงสว่างบริเวณหน้าลิฟท์เท่านั้น พอลิฟท์เปิด อ้นหันกลับไปข้างหลังอีกครั้งว่ามีใครอีกไหม เมื่อไม่มีใครเขาจึงเดินเข้าไปในลิฟท์แล้วกดชั้น B แต่ประตูลิฟท์ที่กำลังจะปิดกลับเด้งเปิดออก อ้นกดปุ่มเปิดลิฟท์ค้างรอ แต่ลิฟท์เปิดค้างอยู่อึดใจนึงก็ยังไม่เห็นใครก้าวเข้ามา อ้นจึงชะโงกหน้าออกไปดูเพื่อความแน่ใจ
...ไม่มีใครอยู่แถวนั้น...
อ้นเกาหัวเล็กน้อย แล้วหันกลับมากดชั้น B อีกครั้ง
คราวนี้ลิฟต์ค่อยๆ เคลื่อนตัวช้าๆ ไฟในลิฟท์กระพริบตลอดเวลา และค่อยๆ ดับในที่สุด
อ้นค่อยๆ ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง พอปลดล็อคหน้าจอ แสงไฟจากโทรศัพท์ก็สว่างจ้าขึ้นมา เป็นเวลาเดียวกับที่ลิฟต์มาถึงชั้น B พอดี ไฟในลิฟต์ค่อยๆ กระพริบและสว่างขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับประตูลิฟต์ที่ค่อยๆ เปิด แล้วอ้นก็ต้องผงะเต็มแรง
รปภ. ดูมีอายุคนนึงกำลังจะก้าวสวนเข้ามาในลิฟต์
"ขอโทษครับผม นึกว่าไม่มีใครแล้ว"
"อ่อ ยังมีอีกคนนะลุงในห้องน้ำชาย"
อ้นเดินออกมาเพื่อไปที่รถ ลานจานรถเงียบสงัด ไม่มีรถสักคัน นอกจากรถของอ้น
"เ_ือกจอดไกลอีก_ู" อ้นยกโทรศัพท์ขึ้นมาดู มีสายที่ไม่ได้รับ 18 สาย ไลน์ 84 ข้อความ
"เ_ี้ยไรกันนักกันหนา แค่มาดูหนังคนเดียวแค่เนี้ย"
เขากดโทรออกไปยังเบอร์ล่าสุดที่ไม่ได้รับ
"ฮัลโหล นี่_ูนึกว่า_ึงตาย_่าไปแล้วนะเนี่ย" เสียงปลายสายดังทะลวงหูโทรศัพท์ออกมาจนอ้นผงะเล็กน้อย
"เดี๋ยว" อ้นหยุดกึก ค่อยๆ หันหลังกลับ
"อะไรของ_ึง ตกลง_ึงไปดูหนังกับใครกันแน่" เสียงปลายสายยังดังมาไม่หยุด
"เงียบดิ้" อ้นกวาดตามองไปรอบๆ เหมือนหาอะไรบางอย่าง
"อะไร เป็นอะไร ทำไมทำเสียงแบบนั้น อ้น เตงอยู่ไหน" น้ำเสียงปลายสายเปลี่ยนไปทันที
"เตง เดี๋ยวเค้าโทร.กลับ" อ้นวางสาย แล้วหันกลับมาเดินต่อช้าๆ สายตาเขาเหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่าง เหงื่อที่หน้าผากผุดขึ้นมาเป็นเม็ดๆ
อ้นรีบพุ่งไปให้ถึงตัวรถอย่างไว เปิดประตูแล้วรีบขึ้นไปนั่ง แล้วล็อกประตูทันที!
"ไอ้เ_ี้ย ไม่ได้แดก_ูหรอก คันนี้กว่าพ่อ_ูจะยอมถอยให้นะ_ึง" สีหน้าอ้นเปลี่ยนไปทันที เขาปาดเหงื่อเล็กน้อยก่อนจะสตาร์ทรถ
ครั้งแรก--ไม่ติด
ครั้งที่สอง--ไม่ติด
กริ้งงงงงง
"ไอ่เ_ี้ย มันใช่เวลามั้ย"
แต่..._ูยังไม่ได้เปิดเสียงหนิ!
อ้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
ไม่มีเบอร์โทรเข้า....
แล้วเสียงอะไรวะ อ้นคิด เหงื่อเริ่มผุดขึ้นมาอีกแล้ว
"ก้อกๆ"
"เห้ย" อ้นร้องด้วยความตกใจ หันขวับไปที่ต้นเสียง
"รถเป็นอะไรรึเปล่าหนุ่ม" ลุงยามนั่นเอง
อ้นลดกระจกลง ถอนลมหายใจเล็กน้อย
"มันสตาร์ทสองรอบไม่ติดอะลุง เดี๋ยวผมลองอีกที"
"ผมขึ้นไปดูแล้วไม่เห็นใครที่คุณว่า มาด้วยกันรึป่าว"
อ้นชะงักเล็กน้อย
"เปล่าครับไม่ได้มาด้วยกัน"
หลังพูดจบรถก็สตาร์ทติดพอดี อ้นขับรถจากมาแบบงงๆ
ลุงยามยืนมองตามหลังรถที่แล่นออกไป
"แล้วที่นั่งอยู่เบาะหลังนั่นอะไร เด็กสมัยนี้มันเล่นอะไรของมัน" ลุงยามยืนพึมพำคนเดียวก่อนเดินกลับเข้าไปภายในอาคาร
โปรดติดตามตอนต่อไปไม่เร็วๆ นี้
กุ้ก กุ้ก กู๋ๆๆๆๆๆๆ
กุ้ก กุ้ก กู๋ๆๆๆๆๆๆ
ตต.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น