บางครั้ง...ใน "ความไม่ชัดเจน" นั่นแหละคือ "ความชัดเจน"

หลายคนอาจจะเคยตกอยู่ในความสัมพันธ์ที่ "ไม่ชัดเจน" ได้แต่อยู่กับความสงสัยว่า ความสัมพันธ์ครั้งนี้ เรียกว่าอะไร ทำไมไม่มีความชัดเจน ได้แต่รอว่าเมื่อไหร่จะชัดเจนเสียที

แม้เราจะพยายามหาเหตุผลให้กับ "ความไม่ชัดเจน" นั้นแค่ไหน แต่ความจริงก็คือ...


เมื่อคนสองคนรักกันมาถึงจุดๆ นึง ต่างคนต่างย่อมเกิดความรู้สึกที่ "ชัดเจน" กับตัวเอง ต่างฝ่ายต่างรู้สึก "ชัดเจน" ในกันและกันอยู่แล้ว และความสัมพันธ์นั้นก็จะค่อยๆ "ชัดเจน" ขึ้นตามวันเวลา


ถึงแม้ไม่ต้องมานั่งระบุสถานะกันให้ชัดเจน แต่เราต่างก็ "ชัดเจน" กันในเรื่องของความรู้สึก ชัดเจนในเรื่องของ "การแสดงออก" ความสัมพันธ์ของเราจะ "ชัดเจน" ในตัวของมันเอง ทุกอย่างมันจะค่อยๆ ชัดเจนขึ้นมาเอง ตามธรรมชาติของความสัมพันธ์ที่จะค่อยๆ พัฒนาไป จะช้าหรือเร็วก็แล้วแต่ธรรมชาติของแต่ละคู่


และโดยธรรมชาติ เมื่อคนเรารักกัน ก็ย่อมอยากทำทุกอย่างให้มัน "ชัดเจน" อยากแสดงความชัดเจนต่อคนที่เรารัก คนที่เราต้องการมีเขาอยู่ในชีวิต


แต่...ในความสัมพันธ์ที่ "ไม่ชัดเจน" ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน นั่นอาจจะเป็นเพราะ "ความรู้สึก" ที่ "ไม่ชัดเจน" 
 

หรือ เรา "ไม่พยายาม" ทำให้มันชัดเจน


หรือ...มันอาจจะมี "บางอย่าง" ที่ "ไม่ชัดเจน"

 

อาจจะเรียก "ความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน" นี้ว่า "ความสัมพันธ์ที่ย่ำอยู่กับที่" หรือ "ความสัมพันธ์ที่ไม่พัฒนา" เพราะไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความสัมพันธ์ก็ไม่เคยพัฒนาไปไหน เพราะทุกอย่างยังมีแต่ "ความไม่ชัดเจน"


ถ้าในความรู้สึกของเราลึกๆ รู้สึกว่า "ไม่มีความชัดเจน" ลองย้อนกลับไปถามตัวเองตามข้างบนว่า ที่เรารู้สึกถึง "ความไม่ชัดเจน" นั้น เพราะอะไร?


เพราะ....ความรู้สึกของ "ตัวเรา" หรือ "เขา" หรือ ทั้ง "เราและเขา"

เพราะ...เราคนใดคนนึง "ไม่พยายาม" ทำให้มันชัดเจน


หรือ "อะไร" ที่ทำให้เกิด "ความไม่ชัดเจน" กันแน่


ถามตัวเองให้ดีๆ


เราเชื่ออย่างนึงนะว่า เมื่อเราอยู่ในความสัมพันธ์ที่ต่างคนต่างรู้สึกชัดเจนต่อกันแล้ว เราจะ "ไม่รู้สึก" สักวินาทีว่า มีบางอย่าง "ไม่ชัดเจน" เราจะรู้สึกชัดเจนทุกอย่างจนไม่ต้องตั้งคำถามใดๆ ไม่ต้องสงสัยอะไร และจะไม่เกิดความรู้สึกถึง "ความไม่ชัดเจน" ใดๆ เลย  


ไม่ต้องรอให้อะไรๆ มันชัดเจน เพราะทุกอย่างมัน "ชัดเจน" ในตัวของมันแล้ว


เพราะฉะนั้น ถ้ามองกันจริงๆ มองให้ลึกๆ แล้ว "ในความไม่ชัดเจนนั่นแหละ คือ ความชัดเจน"


"ชัดเจน" ว่า มีคนใดคนนึง "ไม่ชัดเจน" หรือ "อยากอยู่ในความไม่ชัดเจน" และ "อยากให้เรายอมรับในความไม่ชัดเจน" นั้น


เราต้องถามตัวเราเอาเองว่า เรายอมรับได้ไหมกับความไม่ชัดเจน?
เราจะอยู่ในความไม่ชัดเจนแบบนี้ไปได้อีกนานแค่ไหน?
เราต้องการความชัดเจนไหม?
ในที่สุดแล้วเขาจะให้ความชัดเจนกับเราได้หรือเปล่า?
และจะให้ความชัดเจนกับเราได้เมื่อไหร่?
หรือ ชีวิตนี้เรามีโอกาสจะได้ความชัดเจนจากเขาไหม?


ถ้าเรารับได้ เราเต็มใจจะอยู่กับความไม่ชัดเจนนั้น ไม่ต้องการความชัดเจนและไม่อยากเรียกร้องความชัดเจนใดๆ ทั้งสิ้น
การต้องอยู่กับ "ความไม่ชัดเจน" นั้นไปเรื่อยๆ เรามีความสุขไหม? มันคือความสุขไหม?

ถ้าการที่ต้องอยู่กับ "ความไม่ชัดเจน" มันไม่ใช่ "ความสุข" ของเรา มันเรียกว่า "ความรัก" จริงๆ ไหม?


จริงอยู่...ความรักไม่เคยมีสูตรสำเร็จ ความรักไม่เคยมีนิยามที่ตายตัว


แต่ "ความรัก" แม้จะต่างรูปแบบ ต่างนิยามแค่ไหน สุดท้ายแล้ว "ความรัก" ควรจะเป็นเรื่องที่ทำให้เรามีความสุข ทำให้คนสองคนมีความสุข


"ความรัก" คือ การทำให้คนที่เรารักมีความสุข ไม่ใช่เป็นความสุขของเราเองคนเดียว หรือความสุขของเขาคนเดียว

ถ้ามีคนๆ เดียวที่มีความสุขกับความรัก กับความสัมพันธ์ที่ "ไม่ชัดเจน" นี้ มันคือ ความรักจริงๆ หรือ?
มันคือความสัมพันธ์ที่มีความสุขแล้วหรือ?


ถ้าเขารักเราจริงๆ ต้องการมีเราอยู่ในชีวิต และไม่อยากเสียเราไป เขาจะรีบทำทุกอย่างให้มัน "ชัดเจน" แต่แรก หรือต้อง "พยายาม" ให้เราเห็นว่าเขาอยาก "ชัดเจน"


คนที่รักเราจริงๆ เราจะไม่จำเป็นต้องร้องขออะไรจากเขา


แม้แต่ "แค่! ความชัดเจน"


รู้สึกโดนพี่อ้อยประทับร่าง -_-


พบกันใหม่ครั้งหน้ากับ Club Every day 


เพราะทุกวันต้องมีเรื่องความรักให้พูดถึง




ตต.