คุณใช้ชีวิตแบบไหน? แบบมีเป้าหมาย หรือ แบบใช้ไปวันๆ

เคยถามตัวเองไหมว่า ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตกันแบบไหน “ใช้ชีวิตแบบมีเป้าหมาย” หรือ “แค่ใช้ชีวิตไปวันๆ”?

“การใช้ชีวิตแบบมีเป้าหมาย” แตกต่างจาก “การใช้ชีวิตไปวันๆ” ยังไงนะเหรอ

การใช้ชีวิตแบบมีเป้าหมาย คือ การรู้ว่า ตอนนี้กำลังทำอะไร พรุ่งจะทำอะไร อีก 5 ปีข้างหน้าจะทำอะไร อีก 10 ปีต่อไป จะทำอะไร และจะทำยังไงเพื่อไปให้ถึงเป้าหมายที่วางไว้ในอีก 5 ปี หรือ 10 ปีข้างหน้า จะทำยังไงเพื่อให้ได้มาซึ่งแผนที่วางเอาไว้ แล้วเดินตามแผนนั้น แต่มันจะสำเร็จหรือไม่สำเร็จก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง

แต่ถ้า...วันนี้ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ รู้เพียงแต่ว่ามีหน้าที่ทำอะไรก็ทำไปโดยไม่รู้ว่าทำไปทำไม ทำไปเพื่ออะไร อนาคตจะเป็นยังไงก็ยังไม่รู้ มองไม่ออกว่าอีก 1 ปีข้างหน้าชีวิตจะเป็นยังไง อีก 5 ปีชีวิตจะเป็นยังไง และอีก 10 ปีก็ยังไม่รู้ว่าชีวิตจะเป็นยังไง แค่ทำในสิ่งที่เคยทำอยู่ทุกวัน ให้มันผ่านไปทีละวันๆ รอให้โชคชะตานำพาชีวิต

แบบนี้ อาจจะเรียกว่า “ใช้ชีวิตไปวันๆ”

ทำไมเราจึงควรต้องรู้ว่า เราใช้ชีวิตแบบมีเป้าหมาย หรือ ใช้ชีวิตไปวันๆ กันแน่?

เพราะชีวิตคนเราทุกคนมีค่า เวลาก็เช่นกัน เราคงไม่ได้เกิดมาเพื่อใช้ชีวิตไปเพียงวันๆ แล้วก็ตายไปโดยไม่ได้รู้ความหมายของชีวิต ไม่เคยได้ทำอะไรที่มีคุณค่าหรือเกิดประโยชน์กับตัวเองหรือคนอื่นๆ ไม่ได้ทิ้งอะไรดีๆ ไว้ในโลกเลย เปรียบเสมือนเพียงการเกิดมาบนโลกเพื่อรอถึงเวลาจากไป เหมือนโลกเป็นเพียงทางผ่าน ชีวิตไม่ได้มีความหมาย ไม่ได้มีคุณค่าอะไร อยู่ไปก็ไม่ได้มีความสุข

คนที่ใช้ชีวิตแบบมีเป้าหมาย กับ คนที่ใช้ชีวิตแบบวันๆ แตกต่างกันยังไง?

คนที่ใช้ชีวิตแบบมีเป้าหมาย รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร และรู้ว่าตัวเองจะทำอะไร ในแต่ละวันชีวิตของพวกเขาจะมีแต่ความกระตือรือร้นที่อยากจะทำในสิ่งต่างๆ เพื่อให้บรรลุตามเป้าหมายที่พวกเขาตั้งเอาไว้ และเมื่อทำสำเร็จพวกเขาก็จะได้รางวัลให้กับตัวเองเป็น "ความสุข" ความสุขที่เกิดจากการได้ทำตามสิ่งที่ต้องการ และความสุขที่บางครั้งได้มาจากความสำเร็จในสิ่งที่ทำ คนกลุ่มนี้จะเป็นกลุ่มคนที่มีไฟ มีพลังอยู่เสมอในการใช้ชีวิต

แตกต่างจากกลุ่มคนที่ใช้ชีวิตไปวันๆ ที่อยู่กับชีวิตในแบบเดิมๆ ทุกวัน ทำในสิ่งเดิมๆ ที่ไม่รู้ว่าทำไปทำไม และไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ต้องเปลี่ยนแปลงอะไร ไม่มีเป้าหมายอะไร ไม่มีไฟ ไม่มีฝัน ไม่มีพลัง ใช้ชีวิตแบบห่อเหี่ยว หมดกำลังใจ นั่งถอนหายใจทดท้อกับชีวิต วันๆ นึงนั่งมองนาฬิการอเวลาเลิกงาน เพื่อกลับบ้านไปนอนดูนาฬิกาเพื่อรอเวลาตื่นไปทำในสิ่งเดิมๆ ที่ไม่รู้ว่าทำไปทำไม วนไปวนมาซ้ำๆ เหมือนการมองดูเข็มนาฬิการอเวลาที่ต้องตายจากโลกนี้ไปโดยที่ไม่เคยได้รู้ ความหมายอะไรของการใช้ชีวิต

ใครเป็นแบบนี้บ้าง ลองลุกขึ้นมาถามตัวเองดูนะว่า ทุกวันนี้เราอยู่ไปวันๆ เพื่อรอถึงวันสุดท้ายของชีวิตโดยไม่คิดทำอะไรให้มีคุณค่ากับตัวเองหรือคนอื่นๆ เลยหรือเปล่า?

ลองกำหนดเป้าหมายให้ชีวิต อาจไม่ต้องยิ่งใหญ่ถึงขนาดสามารถเปลี่ยนแปลงโลกทั้งโลกได้ แต่ขอให้มีเป้าหมาย ถึงจะเป็นเพียงเป้าหมายเล็กๆ แต่อย่างน้อย มันจะทำให้เราได้รู้ว่า ตอนนี้เรากำลังทำอะไร พรุ่งนี้เราจะทำอะไร มันจะทำให้เรารู้สึกตัวเองมีค่า เวลาบนโลกนี้ก็มีค่า ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้มีคุณค่า เมื่อเราเห็นคุณค่าของตัวเอง เห็นคุณค่าของเวลา เห็นคุณค่าในทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ มุมมองต่อชีวิตเราจะเปลี่ยนไป วิธีการใช้ชีวิตของเราก็จะเปลี่ยนไป

ผลลัพธ์ของมันอาจไม่มีใครบอกได้ แต่ที่แน่ๆ คือ เราจะมีความสุข มีความสุขกับตัวเอง มีความสุขกับการได้ใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ และวันนึงเมื่อต้องจากโลกนี้ไปเราจะไม่รู้สึกเสียใจหรือเสียดาย จากไปแบบที่รู้สึกว่าใช้ชีวิตคุ้มแล้ว ได้รู้ความหมายของชีวิตเพียงพอแล้ว และสุดท้ายจะได้จากไปอย่างอิ่มเอมใจ

สิ่งสำคัญที่สุดในการใช้ชีวิต คือ "การมีความสุข"

นี่คือ "ชีวิต" ในมุมมองของ ตต. วันนี้

ตต.