อายุเป็นเพียงตัวเลข...จริงหรือ

ตอนอายุขึ้นต้นด้วยเลข 1: ไม่เคยคิดอะไรหรอก วันๆ สนุกอยู่กับชีวิตวัยเด็ก กับจะขอตังค์แม่ไปซื้ออะไรดี ชีวิตมีเพลงคริสต์มาสเป็นเพลงธีม

พอเริ่มขึ้นเลข2: เริ่มคิดนิดนึง แต่ก็ยังไม่รีบอะไร คิดว่าเรามีเวลาอีกเยอะแยะ มีเวลาเหลือเฟือ ไว้ค่อยทำอะไรตอนไหนก็ได้ เวลาเยอะจนรู้สึกว่าโลกนี้ทำไมน่าเบื่ออย่างนี้ ต้องอยู่บนโลกนี้ไปอีกนานแค่ไหนเนี่ย เวลาเยอะจนมีเวลามานั่งคิดว่าคนเรานี่เกิดมาเพื่ออะไร เกิดมาเพื่อรอให้วันนึงมาถึงแล้วก็ตายไปแค่นั้นเองหรอ โอเคชั้นพร้อมละ ไปกันเลย ช่วงนี้ธีมชีวิตคือเพลงบลอสซ่าๆ

พอเริ่มขึ้นเลข3: โอ้โห คราวนี้ตัวเลขวิ่งไม่หยุดเลย ตัวเลขเปลี่ยนเร็วมาก เร็วจนชั้นตามไม่ทันแล้วพี่บัวลอย เร็วจนงงสับสนกับอายุตัวเองในบางครั้ง นี่แป้บๆ ผ่านไปอีกปีแล้วเหรอเนี่ย ปีที่ผ่านมายังไม่ได้ทำอะไรเลย ธีมชีวิตเป็นเพลงร้อกสามสิบอัลบั้มเล่นพร้อมกันด้วยสปีด x4 เลยตอนนี้

เริ่มตระหนักได้ว่า คนเราสมัยนี้อยู่กันเฉลี่ยก็ 60-70 ปี นี่เรามาถึงครึ่งทางแล้วเหรอเนี่ย ที่ผ่านมารู้สึกว่ายังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย ลิสต์รายการสิ่งที่อยากจะทำแต่ยังไม่ได้ทำมาเลยตอนนี้ ยาวเป็นหางว่าว เรียนก็อยากจะเรียน งานก็อยากจะทำ แต่งงานก็อยากแต่ง ลูกก็อยากจะมี กิจการก็อยากจะทำ ประเทศนู้นประเทศนี้ก็อยากจะไป โปรเจคนู่นนี่นั่นผุดขึ้นมาเต็มไปหมด โอ้ย จะทันมั้ยเนี่ย

เกิดความวิตกลนลาน ไม่รู้จะเริ่มอะไรก่อนหลัง อนาคตเริ่มไม่แน่นอน ปัญหาสุขภาพเริ่มถามหา เริ่มเห็นความไม่เที่ยงของชีวิตและสังขาร กลัวจะตายดับก่อนจะได้ทำตามลิสต์รายการให้ครบ ไม่อยากให้เวลาเดินเลย อยากหยุดอายุไว้แค่นี้ เพราะรู้สึกว่าเวลาชีวิตเหลือน้อยลงทุกที ตอนวัยรุ่นไม่เคยกลัวตาย แต่ตอนนี้กลัวตายมากค่ะ

ตอนยังวัยรุ่น ใช้ร่างกายเปลือง ไม่เคยถนอม กินแต่อาหารขยะ ไม่เคยออกกำลังกาย นอนดึก อดหลับอดนอน พอถึงวันนี้ ถึงได้เข้าใจว่า ร่างกายคือสมบัติล้ำค่าชิันเดียวที่คนเรามี ซ่อมไม่ได้ เปลี่ยนไม่ได้ แต่จะย้อนกลับไปดูแลรักษาแต่ต้นก็ทำไม่ได้แล้ว ได้แต่อยู่กับร่างผุๆ ผังๆ ต่อไป ทำได้แค่ประคับประคองให้ยังใช้งานได้ตามอัตภาพ แค่นี้ก็ดีใจ

ตอนเด็กๆ เรามักจะได้ยินผู้ใหญ่คอยบอกคอยเตือนเราแบบนี้เสมอ แต่ด้วยความเป็นเด็ก พวกเรามักไม่เข้าใจหรือไม่ใส่ใจกัน เราไม่รู้หรอกว่าผู้ใหญ่พยายามจะบอกอะไร จนเมื่อเราโตขึ้นจนมาถึงจุดที่เราเข้าใจความหมายของมันได้ด้วยตัวเอง

นั่นคือ เวลาคือสิ่งที่มีค่า และอายุก็เปลี่ยนไปตามเวลา ซึ่งมีแต่จะมากขึ้นไม่มีน้อยลง เพราะเราไม่ใช่ Benjamin Button ฉะนั้น จงตระหนักถึงคุณค่าของเวลา อยากทำอะไรก็จงรีบทำก่อนที่จะสาย เวลาของคนเรามันมีไม่มากนักหรอก 

#ขอพื้นที่เล็กๆ ให้ยังเป็นเด็กหน่อยได้ไหม^^


ตต.