ความรักก็เหมือนหนังสือเล่มนึง

 

เราจะไม่มีวันรู้จักหนังสือเล่มนั้นดีพอ จนกว่าจะได้ลองอ่าน

หนังสือบางเล่ม ก็ดูต่างจากปกที่เราเห็น

บางเล่ม เมื่อได้อ่านแล้วก็ไม่อยากวาง
บางเล่ม เราอ่านไปทีละหน้าๆ ช้าๆ จนไม่รู้เมื่อไหร่จะถึงตอนจบ
บางเล่ม เราก็อ่านไม่จบ เพราะรู้สึกว่ามันน่าเบื่อ
บางเล่ม อ่านจบแล้ว ก็ยังอยากอ่านอีกซ้ำๆ โดยไม่สนว่ามันจะเศร้าเคล้าน้ำตาแค่ไหน
บางเล่ม เราได้แต่ฝันถึง แต่ไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของ

ความรักที่ต้องจบลง ก็เหมือนการอ่านหนังสือจบเล่ม
แล้วก็ไปเริ่มอ่านหนังสือเล่มใหม่ 

เริ่มอ่าน เริ่มศึกษาเรื่องราวในหนังสือ 

ที่บางครั้ง อาจจะซ้ำๆเดิมๆ จากเล่มที่เคยอ่านๆ มา 

หรือแม้แต่เต็มไปด้วยเรื่องราวใหม่ๆ ให้เราได้ค้นหา
ได้เรียนรู้ ได้ตื่นเต้นไปกับมัน

การที่ต้องปิดหนังสือเล่มนึงลง ก็แค่เพื่อไปเริ่มอ่านหนังสือเล่มใหม่
บางคนเลือกที่จะเก็บหนังสือเล่มเดิมไว้ 

ในขณะที่บางคนเลือกที่จะโยนมันทิ้งไป 

แล้วสนใจอยู่กับหนังสือเล่มใหม่ตรงหน้า

บางคนอ่านหนังสือเล่มเดียวตลอดชีวิต
ในขณะที่บางคน มีหนังสือวางเรียงเป็นตั้งๆ 

ทั้งที่พร้อมจะหยิบขึ้นมาอ่านเสมอ 

และที่เก็บไว้เฉยๆ เพียงเพราะแค่ไม่อยากทิ้งไปเท่านั้น

คนที่เมื่อความสัมพันธ์จบลงแล้วคิดว่า
"รักใครไม่ได้อีกแล้ว"
คนที่ทำใจไม่ได้กับความเปลี่ยนแปลงหลังทุกอย่างพังทลาย
อยากให้ลองคิดว่า ความรักเป็นหนังสือ
 
เราแค่ปิดมันลง 

เรื่องราวในหนังสือจบแล้วแต่เรื่องราวชีวิตเรายังไม่จบ
เรายังต้องเดินต่อไป

หนังสือเล่มนั้นอาจจะเคยทำให้เราอิน
ทำให้เรายิ้ม ทำให้เราหัวเราะ
เราแค่เก็บความรู้สึกดีๆเหล่านั้นไว้
แล้วสักวัน เราก็จะเริ่มตกหลุมรักหนังสือเล่มใหม่
เราจะเปิดมันอ่านอีกครั้ง แล้วเราก็จะเริ่มอินกับมัน
ทุกอย่างก็จะวนซ้ำๆอยู่อย่างนี้

บางที หนังสือเล่มใหม่ อาจทำให้เรายิ้ม
ทำให้เราหัวเราะดังกว่าเดิม
หรืออาจจะร้องไห้ดังกว่าเดิม (: p)

ไม่มีใครรู้
แต่มันก็คือรสชาติ เพราะนี่มันคือ "ชีวิต"

ถ้าเรามัวกอดหนังสือที่เรื่องราวมันจบไปแล้ว
แล้วเมื่อไหร่ ชีวิตเราจะได้เริ่มบทใหม่สักทีล่ะ

ตต.