แค่ "ภาษาอังกฤษ" คงยังไม่พอ

 

                หลายสิบปีให้หลัง นอกจากภาษาแม่แล้ว เราถูกปลูกฝังว่าต้องได้ภาษาอังกฤษด้วย
เพราะมันคือภาษาสากลที่คนทั้งโลกส่วนใหญ่ใช้สื่อสารกัน

                สมัยก่อนนั้น ภาษาอังกฤษจึงเป็นสิ่งที่เรียกว่า "ความสามารถพิเศษ" ใครได้ภาษาอังกฤษ ถือว่าคุณเจ๋ง แต่...ทุกวันนี้ โลกเปลี่ยนไปแล้วนะ

                ภาษาอังกฤษ ไม่ได้เป็นสิ่งที่เรียกว่าความสามารถพิเศษอีกต่อไปแล้ว เพราะมองไปทางไหนใครๆก็อ่านออกเขียนได้ ดูอย่างพ่อค้าแม่ค้าตามแหล่งท่องเที่ยวบ้านเราก็พูดกันคล่องปรื๋อ แต่ที่น่ากลัวกว่านั้นคือ เขาเหล่านั้นไม่ได้พูดได้แค่ภาษาอังกฤษด้วยนะ! ยังพูดภาษาที่สามได้ด้วย เพราะนักท่องเที่ยว นักลงทุน ต่างๆนาๆ ที่เข้ามาไทย ไม่ได้มีแค่ชาติที่พูดภาษาอังกฤษเท่านั้น

                ทุกวันนี้ ภาษาที่สามจึงนับเป็นสิ่งที่จำเป็นมาก เช่น ภาษาจีน ภาษารัสเซีย ภาษาญี่ปุ่น
ถ้าใครได้ภาษาญี่ปุ่นคือ ดาเบสท์ มาก เพราะคนญี่ปุ่นไม่ค่อยพูดภาษาอังกฤษ ตำแหน่งล่ามญี่ปุ่น นักแปล หรือตำแหน่งที่ต้องใช้ภาษาญี่ปุ่นจึงรายได้งามมาก ผู้เขียนเองก็ใฝ่ฝันอยากจะเรียนภาษาญี่ปุ่นเหมือนกัน เผื่ออัพค่าตัว (ออกนอกเรื่องมะ ก็เปล่าวมะ ฮ่าาา)

                และยิ่งตอนนี้ เปิด AEC แล้ว แรงงานต่างชาติในกลุ่มอาเซียนของเรา จะหลั่งไหลเข้ามา คนที่ไม่ได้ภาษาอังกฤษ คุณจะเริ่มอยู่ยากละ จะแฝงตัวอยู่ในองค์กรได้ยังไงถ้าสื่อสารกับใครไม่ได้เลย หรือจะสื่อสารกับแค่คนไทยด้วยกัน ก็คงจะหาทางก้าวหน้ายากหน่อยมะ น่าคิดนะ

                ส่วนคนที่ได้ภาษาที่สามที่สามารถสื่อสารกับประเทศเพื่อนบ้านที่กำลังจะเข้า มาได้อย่าง พม่า, ลาว, เวียดนาม, มาเลเซีย, สิงคโปร์, อินโดนีเซีย, ฟิลิปปินส์, กัมพูชา, บรูไน อันนี้ ก็จะยิ่งได้เปรียบ

                เมื่อโลกเปลี่ยนไป เราก็ควรจะปรับตัวตามเนาะ...เชื่อหมอ หมอเรียนมา