"ขอสักครั้ง" กับสไลเดอร์น้ำ และคงเป็น "ครั้งสุดท้าย"
เมื่อ วันหยุดที่ผ่านมา
ได้ไปเที่ยวสวนน้ำแห่งหนึ่งเพื่อเล่นน้ำคลายร้อน เป็นการเที่ยวสวนน้ำครั้งแรก
ก็ตื่นเต้นตระการตากับเครื่องเล่น ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเครื่องเล่นเป่าลมลอยอยู่กลางน้ำ
แต่ที่โดดเด่นและตื่นตาตื่นใจสุดๆ ก็คือ สไลเดอร์น้ำ ความสูงประมาณตึก 5 ชั้น
สไลเดอร์ของสวนน้ำที่ไป จะมี 2 เลนคู่กัน
เลนนึงจะเป็นสไลเดอร์ที่ลาดลงไปบนน้ำเลย
คนที่สไล้ลงมาพอถึงผิวน้ำก็จะตกลงไปในน้ำเลย
แต่ อีกเลนนึงจะไม่ตกน้ำทันที
เพราะปลายของสไลเดอร์ไม่ได้เหยียดตรงลงไปในน้ำ แต่จะงอนขึ้นทำมุม 45 องศากับผิวน้ำ ทำให้คนที่สไล้ลงมาพอถึงล่างสุดตัวจะไถลไปตามสไลเดอร์
พอสุดปลายสไลเดอร์ตัวจะลอยละลิ่วขึ้นไปบนอากาศ ก่อนที่จะตกลงไปในน้ำ
แรก ทีนั้นก็ยืนลุ้นยืนเชียร์คนอื่นอย่างสนุกสนาน
ดูน่าตื่นเต้นท้าทาย แต่ใจยังไม่กล้าพอ เลยไปเล่นเครื่องเล่นเป่าลมอื่นๆ แต่เล่นจนทั่วแล้วก็รู้สึกว่า
ไม่มีอะไรท้าทายเลย เหมือนของเล่นเด็กๆ ซะมากกว่า
เลยมองกันไปที่สไลเดอร์ นักท่องเที่ยวคนแล้วคนเล่าผลัดกันกระโดดลงมา
ดูแล้วน่าสนุกสนาน น่าตื่นเต้นหวาดเสียว แล้วมองหน้ากันกับเพื่อน พร้อมบอกกันว่าไปเล่นสไลเดอร์กันดีกว่า
"สักครั้ง"
และ หลังจากทำใจกันอยู่สักพัก ก็เดินไปที่สไลเดอร์ที่ต้องขึ้นบันไดวนขึ้นไปชั้นบนสุด
แค่เดินขั้นบันไดก็เหนื่อยหอบแล้ว ต้องยืนพักเหนื่อย ตั้งสติกันอยู่พักนึง กว่าจะทำใจได้
แน่นอนว่าเราไม่เล่นเลนที่เหยียดตรงลงสู่ผืนน้ำ เรามองกันไปที่อีกเลนนึงที่ปลายมันเชิดขึ้น
พร้อมพาเราทะยานสู่ห้วงเวหานั่นต่างหาก
ระหว่าง ที่รอกระโดดอยู่ด้านบน
ก็ยืนลุ้นยืนเชียร์คนอื่นๆ อย่างครื้นเครง เมื่อถึงคิวของเพื่อนร่วมชะตาสองนางก็ยังยืนเชียร์อย่างสนุกสนาน
เห็นเพื่อนลงไปก่อนอย่างปลอดภัย ก็ยิ่งคิดว่า เพื่อนลงไปแล้ว ไม่เห็นมีอะไรเลย เราก็คงจะไม่เป็นอะไรเหมือนกัน แค่ปล่อยตัวให้ไถลไปตามแรงโน้มถ่วงและกระแสน้ำ
ก่อนทิ้งตัวลงบนผืนน้ำ แค่นั้นเอง
ว่าแล้วก็นั่งลงประจำที่ รอสัญญาณมือจากผู้ดูแลของทางสวนน้ำ
พอให้สัญญาณว่าลงไปได้ ก็ทิ้งตัวลงไปเลย ก่อนจะค่อยๆ เอนหลังลงนอนราบ ระหว่างที่ตัวไถลลงไปตามความชันของสไลเดอร์อย่างรวดเร็ว
จำได้ว่าส่งเสียงกรีดร้องตลอดเวลา
ระหว่างที่ ตัวไถลลงไปก็มองเห็นภาพเบื้องล่างอยู่ตลอดเวลา
กระทั่งเมื่อถึงจุดสไลเดอร์กำลังจะเชิดขึ้นนั่นเอง น้ำก็กระเซ็นเข้าเต็มหน้า
ตาพร่ามองอะไรไม่เห็น และนั่นก็เป็นภาพสุดท้าย ก่อนที่...
ร่างจะไถลไปตามแรงผลัก พุ่งขึ้นไปตามความชันของสไลเดอร์
ก่อนที่ตัวจะลอยละลิ่วอย่างไร้การควบคุม ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก มองไม่เห็นอะไร
และไม่รู้ตัวว่ากำลังทำอะไร เสี้ยววินาทีนั้นรู้สึกว่า ทำไมช่างยาวนานอย่างนี้
กระทั่ง รู้สึกถึงแรงกระแทกอย่างรุนแรง
จนรู้สึกจุกและเจ็บมาก รู้สึกหมดแรง ตอนนั้นถึงได้รู้ว่าตกลงบนผืนน้ำแล้ว แต่ความรู้สึกเหมือนตกกระแทกลงบนพื้นแข็งๆ
มากกว่า
และ หลังจากนั้นก็รู้สึกว่า
ไม่มีแรงจะพยุงตัวเองให้ลอยคอได้เลย ปากก็พะงาบๆ เหมือนจะสำลักน้ำ
ทันใดนั้นก็มีห่วงยางพุ่งมาหา ก่อนจะรีบคว้าไว้แล้วเกาะห่วงยางเข้าฝั่ง ถ้าไม่ได้ห่วงยางตอนนั้น
คิดว่าคงสำลักน้ำตาย เพราะปกติว่ายน้ำไม่เป็น และถึงแม้จะมีเสื้อชูชีพแต่ในสถานะการณ์นั้นเราพยุงตัวเองไม่ได้เลย
ลอยคอไม่ไหวเลย เจ็บไปทั้งร่าง หายใจแทบไม่ทัน
ด้วย ความที่ต้องรีบออกจากตรงนั้น
เพราะด้านบนก็มีคนที่รอกระโดดอยู่ เราจึงต้องรีบสละห่วงยางแล้วรีบพยุงตัวเองปีนขึ้นจากน้ำ
เวลานั้นรู้สึกว่าเหนื่อยมาก พังมาก ขางี้สั่นไม่มีเรี่ยวมีแรงเลย
เรา ขึ้นจากน้ำทันที
รู้สึกเจ็บที่ขาซ้ายมาก เมื่อถึงบ้านปรากฎว่า มีรอยปูดบวมขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด และมีอาการเจ็บขามากขึ้นจนต้องเดินกระโผลกกระเผลก
และ พอตื่นเช้าขึ้นมาอีกวัน
รู้สึกเหมือนพึ่งโดนรถชนมา หรือไม่ก็พึ่งตกจากต้นไม้ เพราะนอกจากจะปวดที่ขา
มีรอยปูดบวม เริ่มมีจุดเขียวช้ำ นอนคว่ำหรือนอนตะแคงทับขาซ้ายก็ไม่ได้
เนื่องจากเจ็บ บวม เจ็บระบมไปทั้งขา และยังรู้สึกปวดก้านคอ หันคอลำบาก
ปวดร้าวที่ไหล่ โอย นี่เล่นสไลเดอร์หรือทำอะไรมาเนี่ย
นี่ผ่านมา 4-5 วันแล้ว อาการทุเลาลงมาก
แต่ก็ยังมีรอยช้ำเป็นจ้ำๆ อยู่ เป็นประสบการณ์การเล่นสไลเดอร์ที่จดจำไม่รู้ลืม
ไม่มีความตื่นเต้นหวาดเสียว มีแต่ความเจ็บปวด
การที่เรายืนดูคนอื่นเล่น กันมันดูสนุก
แต่เราไม่รู้เลยจริงๆ ว่ามันจะเจ็บตัวขนาดนี้ เพื่อนที่เล่นด้วยกันต่างก็เจ็บตัวไม่แพ้กัน
อาการคล้ายๆ กันเลยคือ เจ็บตามเนื้อตามตัว มีรอยฟกช้ำดำเขียว ปวดร้าวที่ก้านคอ
อยากเตือนคนที่อยากลองเล่นสไลเดอร์แบบนี้ว่า
ควรปรึกษาปัญหาสุขภาพของตัวเองสักนิดก่อนคิดลงเล่น และควรอ่านคำเตือนต่างๆ ก่อนเล่น
หาข้อมูลเยอะๆ หน่อยก็ดี มิฉะนั้นอาจเป็นเช่นนี้ เสียตังค์เพื่อไปเจ็บตัว
มันไม่คุ้มกันเลย
"สักครั้ง"......ครั้งเดียวก็เกินพอ
ตต.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น