บางที..."ความรัก" ก็จู่โจมเรา แบบไม่ทันตั้งตัว

รู้สึกเหมือน...โดนฟ้าผ่า 

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก

เวลาเจอคนที่ "ใช่" คนที่ "คลิ้ก" คนที่พูดภาษาเดียวกัน
คนที่ทำให้รู้สึกมีผีเสื้อบินว่อนอยู่ในท้อง 

คนที่ทำให้รู้สึกว่า หัวใจพองโต เต้นไม่เป็นจังหวะ
คนที่เพิ่งพบกัน แต่เหมือน "รู้จักกันมานาน" 

เคยเจอมั้ย คนที่ เหมือนรู้จักกันมานานมาก

ไม่ต้องพูดอะไรกันมากก็เข้าใจ 

อยู่ด้วยแล้ว...รู้สึก...เหมือนอยู่ด้วยกันมานาน 

ไม่มีช่องว่าง ไม่ต้องจูน ไม่ต้องปรับ อะไรมากมาย 

ไม่ต้องแสร้งเป็นคนอื่น(อันสุดท้ายนี่ สำคัญนะ)

คนที่ความรู้สึกบอกถึง "ความรัก" 

ได้โดยที่เราไม่ต้องตั้งคำถาม...แม้แต่กับตัวเอง 

คนที่ทำให้เวลาบนโลกนี้มันหมุนเร็วขึั้น 

โลกดูสวยงามน่าอยู่กว่าที่เป็น 

ชีวิตดููมีความหมายมากขึ้น 

รู้สึก...มีกำลังใจ... 

คนที่ทำให้เรารู้สึกถึงความอบอุ่น และปลอดภัย 

คนที่เหมือนกลายมาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต 

จนรู้สึกว่าอยากมีคนๆนี้อยู่ในชีวิตทุกๆวัน 

หรืออย่างที่บางคนบอกว่า ชีวิตขาดคนๆนี้ไม่ได้

ความสุขที่เกิดขึ้น ความรักที่คนสองคนมีให้กัน 

 การที่คนสองคนหล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียว 

การรู้สึกเหมือนชีวิตที่ขาดหายไปถูกเติมเต็ม 

ความรู้สึกที่ ไม่ต้องการค้นหาอะไรอีกต่อไปแล้ว 

เพราะสิ่งที่เราตามหามาทั้งชีวิต อยู่กับเราตรงนี้แล้ว 

ความรู้สึกต่างๆเหล่านี้ ต่างหากที่สำคัญ...

มันเป็นความรู้สึกอิ่มเต็ม ที่,,,อธิบายได้ไม่หมด

เรารู้สึกว่า มันเป็นความโชคดี 

เพราะกับบางคน...เราเสียเวลาไปเนิ่นนานกว่าจะได้รักกัน 

เสียเวลาไปกับการเรียนรู้ ทำความรู้จัก ทำความเข้าใจซึ่งกันและกัน 

แต่,,,สุดท้าย ก็เสียเวลาเปล่า 

 เพราะสุดท้ายแล้ว เราไม่เคยได้รู้สึกหรือสัมผัสถึงคำว่า "รัก" จริงๆ เลย

ตต. 14.12.13